Equidem etiam Epicurum, in physicis quidem, Democriteum puto.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Tum ille timide vel potius verecunde: Facio, inquit. Expectoque quid ad id, quod quaerebam, respondeas. Non enim, si malum est dolor, carere eo malo satis est ad bene vivendum. De hominibus dici non necesse est. Quasi ego id curem, quid ille aiat aut neget. Quo studio Aristophanem putamus aetatem in litteris duxisse? Duo Reges: constructio interrete. In eo enim positum est id, quod dicimus esse expetendum. Quid nunc honeste dicit?

Bork: Non autem hoc: igitur ne illud quidem.
Quid Zeno?: Septem autem illi non suo, sed populorum suffragio omnium nominati sunt.
Neutrum vero, inquit ille.: Qui enim voluptatem ipsam contemnunt, iis licet dicere se acupenserem maenae non anteponere.
Bork: Illud mihi a te nimium festinanter dictum videtur, sapientis omnis esse semper beatos;

Pungunt quasi aculeis interrogatiunculis angustis, quibus etiam qui assentiuntur nihil commutantur animo et idem abeunt, qui venerant.
Eaedem enim utilitates poterunt eas labefactare atque pervertere.

Itaque nostrum est-quod nostrum dico, artis est-ad ea principia, quae accepimus. Hoc ne statuam quidem dicturam pater aiebat, si loqui posset. Bork Quare si potest esse beatus is, qui est in asperis reiciendisque rebus, potest is quoque esse. Ratio enim nostra consentit, pugnat oratio. Vides igitur te aut ea sumere, quae non concedantur, aut ea, quae etiam concessa te nihil iuvent. Sed quoniam et advesperascit et mihi ad villam revertendum est, nunc quidem hactenus; Ego quoque, inquit, didicerim libentius si quid attuleris, quam te reprehenderim. Huius ego nunc auctoritatem sequens idem faciam. Tollitur beneficium, tollitur gratia, quae sunt vincla concordiae. Et quidem saepe quaerimus verbum Latinum par Graeco et quod idem valeat;

Pauca mutat vel plura sane;

Concede nihil esse bonum, nisi quod bonestum sit:
concedendum est in virtute esse positam beatam vitam vide
rursus retro: dato hoc dandum erit illud.

Addo etiam illud, multa iam mihi dare signa puerum et
pudoris et ingenii, sed aetatem vides.

Restinguet citius, si ardentem acceperit. Atqui, inquam, Cato, si istud optinueris, traducas me ad te totum licebit. Themistocles quidem, cum ei Simonides an quis alius artem memoriae polliceretur, Oblivionis, inquit, mallem. Hunc ipsum Zenonis aiunt esse finem declarantem illud, quod a te dictum est, convenienter naturae vivere. Ego vero volo in virtute vim esse quam maximam; Non enim, si omnia non sequebatur, idcirco non erat ortus illinc. Nihil enim desiderabile concupiscunt, plusque in ipsa iniuria detrimenti est quam in iis rebus emolumenti, quae pariuntur iniuria.

Non quaero, quid dicat, sed quid convenienter possit rationi et sententiae suae dicere.